Delta Integrale EVOLUZIONE (Evo) II

Με την παύση της επίσημης συμμετοχής της Lancia από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ, αποφασίστηκε να ξεκινήσει η παραγωγή της Evoluzione (Evo) 2, ώς εορτασμός των 5, έως τότε, συνεχόμενων Παγκόσμιων τίτλων με τη Delta Integrale.

Οι διαφορές σε σχέση με την Ενο 1 ήταν ελάχιστες αλλά χαρακτηριστικές.

Το νέο μοντέλο συναρμολογούταν εξ’ολοκλήρου στο σχεδιαστικό οίκο Bertone, εξού και το έμβλημα του οίκου στο κάτω μέρος της μετόπης.

Εξωτερικά δεν υπήρχαν πάρα πολλές εμφανής διαφορές μεταξύ των δύο εκδόσεων Evoluzione, ένα όμως έμπειρο μάτι μπορεί να τις διακρίνει.

Η Evo2 παράχθηκε με κατά 3mm συνολικά (1.5mm ανά θόλο) στενότερους θόλους εμπρός και πίσω, αλλά κατά 14mm συνολικά αυξημένο μετατρόχιο (1516mm)εμπρός, και κατά 4mm επίσης αυξημένο μετατρόχιο πίσω (1504mm), σε άδειο αυτοκίνητο. Το δαχτυλίδι της τάπας ανεφοδιασμού είναι πλέον αλουμινένιο και όχι πλαστικό, οι νεροχύτες του ουρανού είναι και αυτοί από αλουμίνιο και έχουν σχεδιαστεί εκ νέου, οι ζάντες με τις οποίες είναι εφοδιασμένες οι Evo2 είναι πλέον 16” ιντσών και τα περισσότερα μοντέλα διαθέτουν κρύσταλλα solextra της PPG χρώματος γαλάζιου. Επίσης στις Evo2 οι κολώνες μεταξύ των πορτών δεν έχουν μαύρο κάλυμμα αλλά είναι βαμμένες σε μαύρο χρώμα.

Lancia Delta Evoluzione II

Διαφορές εντοπίζονται επίσης στο εσωτερικό του νέου αυτοκινήτου, με τα νέα μεγαλύτερα – Full Bucket καθίσματα της Recaro, καλυμμένα με Alcantara ή δέρμα σε περιορισμένες εκδόσεις, το στενότερο πάτωμα στη μεριά του συνοδηγού λόγω παρουσίας καταλύτη, την απουσία Check Panel στο ταμπλό, και στις περιορισμένης παραγωγής εκδόσεις, στη θέση αυτού να υπάρχει ένα Start Button (κομβίο εκκίνησης κινητήρα).

Η χρήση του Air Condition ήταν πλέον στο Standard εξοπλισμό, και δεν παρεχόταν με ηλιοροφή, εκτός ειδικής παραγγελίας.

Στο χώρο του κινητήρα (του οποίου το καπάκι βαλβίδων είναι πλέον κόκκινο) υπήρξε αντικατάσταση των γραναζιών οδήγησης των εκκεντροφόρων με άλλα ελαφρύτερα από αυτά των συμπαγών της Ενο1, αντικατάσταση του Τ35 υπερσυμπιεστή καυσαερίων (Turbo) της Garrett, με τον μικρότερης παροχής αέρα της ίδιας εταιρείας όπου χρησιμοποιούταν στην Integrale 16v, με τον κωδικό Τ3, επανήλθαν τα πράσινα μπέκ των 16 Ohm και παροχής 372cc/min, ενώ γραφιτούχα επίστρωση προστέθηκε στα πιστόνια του κινητήρα, ώστε να μπορούν να ανταπεξέλθουν στη χρήση αμόλυβδης βενζίνης.

Η αλλαγή αυτή έγινε για λόγους συμμόρφωσης με τα νέα τότε περιβαλλοντικού περιεχομένου δεδομένα, σύμφωνα με τις εντολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ χρησιμοποιήθηκαν και δύο καταλυτικοί μετατροπείς στο μοντέλο αυτό. Ένας μετά το Turbo και ένας στο πάτωμα του αυτοκινήτου στην πλευρά του συνοδηγού, εξού και ο στενότερος χώρος ώστε να χωρέσει κάτω από το αυτοκίνητο, δίπλα στον κεντρικό άξονα μετάδοσης κίνησης του πίσω διαφορικού.